داکتر شبیر

زمانی که طالبان در ۱۵ اگیست دولت سابق افغانستان را سرنگون کردند زندگی میلیون ها افغان به طور قابل توجهی تغییر کرد. بسیاری از آنها نگران جان خود بودند و در تلاشی ناامیدانه برای فرار به میدان هوای پایتخت ریختند.

دکتر شبیر که نام واقعی او نیست به عنوان داکتر عمومی در یک شفاخانه خصوصی برجسته در کابل کار میکرد. او پس از گذراندن دوره آموزشی خود در یکی از شفاخانه‌های تحت کنترل ایالات متحده ترسید که این موضوع او را هدف قرار دهد و سعی کرد از کشور فرار کند.

با این حال صحنه های آشفته بیرون میدان هوای جایی که هزاران نفر برای ورود به محوطه فشار می آوردند داکتر شبیر را متقاعد کرد که به عقب برگردد.

او به افغان وتنس میگوید من آن را امتحان کردم اما ورود به آن سخت بود بدون خطر آسیب یا بدتر از آن.

ماه ها بعد داکتر جوان افغان از تصمیم خود پشیمان میشود.

زمان که طالبان در کوچه های پایتخت وارد شدن بیشتر شهروندان در روزهای بعد در خانه ماندند اما به عنوان یک کارمند صحی داکتر شبیر به زودی به شفاخانه فراخوانده شد.

او به افغان وتنس می گوید با این حال این بیماران عادی نبودند که منتظر معالجه او بودند بلکه جنگجویان طالبان و در برخی موارد اعضای خانواده آنها بودند.

آنها با اسلحه‌هایشان به شفاخانه می ‌آمدند، و در حالی که برخی مؤدب بودند اکثر آنها طوری به ما نگاه میکردند که انگار ما گناهکارانی هستیم که مستحق خشم آنها هستیم.

در یک مورد داکتر شبیر به افغان وتنس می گوید که چگونه از سوی یک جنگجوی طالبان پس از درخواست حق الزحمه داکتر برای ارائه درمان او را تهدید کرد.

او میگوید در دولت گذشته با همه نقص هایش ما بعنوان داکتر حداقل میتوانستیم از نیروهای امنیتی انتظار احترام داشته باشیم. اکنون داستان متفاوت است و یک طالب عصبانی به راحتی می تواند شما را لت کند یا حتی بدون پاسخگویی زیاد به شما شلیک کند.

در اوایل این ماه داکتر شبیر در حال رفتن به محل کار بود زمانی که او شاهد چیزی شد که او به عنوان شلیک بلای دو غیرنظامی را در کارته پروان فقط چند متر دورتر از جایی که ایستاده بود.

او می گوید این وحشتناک بود من میلرزیدم من هنوز برای زندگیم میترسم.

گزارش‌هایی فزاینده‌ ای از دستگیری‌ها وقتل‌هایd انتقام‌ جویانه توسط ستیزه جویان مظنون طالبان نه تنها علیه پرسونل امنیتی و دولتی سابق بلکه همچنین افراد وابسته به سازمان های خارجی و دولت‌های غربی وجود دارد.

داکتر شبیر میگوید هر روز می شنویم که اجساد در نقاط مختلف شهر کشف شده است و بیشتر این قتل ها به دلیل سانسور رسانه ها توسط طالبان گزارش نمی شود.

مشکلات اقتصادی

دهه‌ ها درگیری که با خشکسالی شدید و اخیراً مریضی و تسلط طالبان ترکیب شده است به این معنی است که تعداد افغان‌هایی که از فقر حاد و در نتیجه سلامت ضعیف رنج میبرند، به طور تصاعدی افزایش یافته است. سازمان ملل تخمین میزند که تا اواسط سال ۹۷ درصد از مردم زیر خط فقر زندگی میکنند.

بدتر شدن وضعیت اقتصادی بر بخش صحی نوپا در افغانستان تأثیر بدی گذاشته است. گزارش اخیر کمیته بین المللی نجات پیش بینی میکند که بیش از ۹۰ درصد از کلینیک های صحی افغانستان ممکن است بدون بودجه کافی تعطیل شوند.

دکتر شبیر می گوید درآمد من به عنوان یک داکتر مانند بسیاری از داکتران دیگر بیش از نصف شده است. من قبلاً تا ۳۰۰۰ دلار یا بیشتر درآمد داشتم، اما اکنون حتی ۳۰۰-۵۰۰ دالر نیز هدف غیر واقعی به نظر میرسد.

با اقتصاد رو به زوال افغانستان مردم دیگر نمی توانند هزینه کنند حتی برای سلامتی خود و با مسدود شدن بیشتر بودجه های عمده کمک کنند گان بین المللی بسیاری از شفاخانه های افغانستان یا در حال کاهش هستند یا به طور کامل تعطیل می شوند.

او میگوید در بسیاری از موارد نمیتوانم از بیماران درخواست هزینه‌ ای بکنم، چه رسد به اینکه آزمایش‌ هایی آزمایشگاهی را سفارش دهم، زیرا آنها پولی ندارند.

ماه گذشته داکتر شبیر به شفاخانه دیگری در غرب کابل نقل مکان کرد تا به دنبال معاش بیشتر باشد، اما حتی در آنجا، "هشت داکتر از زمان آمدن من رفته اند، بیش از نیمی از نیروی کار ماهر در شفاخانه آنها نه تنها شفاخانه، بلکه کشور را ترک کردند زیرا ترسیده اند و آینده ای برای خود در این کشور نمیبینند.

با توجه به اینکه بسیاری از داکتران به دنبال پناهندگی در خارج از کشور هستند، به گفته دکتر شبیر، داکتران جوان و بی تجربه جایگزین داکتران ماهر و با تجربه ای می شوند که ترک کرده اند.

افزایش آدم ربایی ها

یکی دیگر از نگرانی های داکتران افغان ربوده شدن داکتران برای باج گیری است.

حد اقل دو جراح ارشد افغان در ماه های جنوری و فبروری توسط مردان مسلح ربوده شده و سپس در عملیات طالبان آزاد شدند. دیگران چندان خوش شانس نبوده اند در ماه نوامبر یک داکتر برجسته در شمال افغانستان ربوده شد و کشته شد با وجود پرداخت باج توسط خانواده اش .

داکتر شبیر می گوید مردم فکر میکنند که داکتران پول زیادی به دست می آورند و این تصور غلط ما را به یک هدف بالقوه برای آدم ربایان تبدیل میکند آنها نمی دانند که ما به اندازه دیگران از نظر اقتصادی با مشکل مواجه هستیم. شاید مجبور باشم آدرسم را عوض کنم شاید هم این کشور را.

او می افزاید اگر یک جنگجوی سرکش یا بی تجربه طالبان مرا نکشد ممکن است یک دزد یا آدم ربا این کار را انجام دهد. من می خواهم به خدمت به مردم ادامه دهم، اما به چه قیمتی؟ زندگی من یا فرزندانم؟

عکس مربوط به فرد مصاحبه شده نیست.

گزارش شده توسط: افغان وتنس